Zeveneken

Evenals Lochristi behoorde Zeveneken oorspronkelijk tot het uitgestrekte domein van Achtene dat door Amandus gekocht werd in de 7de eeuw. De plaatsnamen Ruilare en Redewinkel worden reeds vermeld in de 13de eeuw. In 1287 verleende de bisschop van Doornik de toelating om de parochie Zeveneken op te richten.
Net als in Lochristi ziet de dorpskom van Zeveneken eruit als een straatdorp. Dit laat vermoeden dat de oude Antwerpse heerweg de weg is die door de ontginningsbeweging in het uitgestrekte woud werd gevolgd vanuit de Sint-Baafsabdij. Parallel aan deze weg lopen van oudsher de Oudeveldstraat, Ruilare en Bastelare. Deze liggen op natuurlijke zandruggen. Zeveneken werd later een centrum van de thuisweverij en kende van 1843 tot rond 1918 een vermaarde kantschool. Aan de Zavel staat sinds 1981 een opvallend monument dat aan de vroegere textielnijverheid herinnert en als titel draagt ‘Leven is weven’. Echte Zevenekenaars voegen daar steevast aan toe: ‘En sterven is zijn stuk afgeven’. Het monument kwam er bij de viering van het 700-jarig bestaan van Zeveneken.
Merkwaardig is ook dat het grondgebied van Lokeren begint in het centrum van Zeveneken. Parochiaal gezien behoort een deel van de stad Lokeren tot Zeveneken. Dit was ook het geval met de wijk Oudenbos die op grondgebied Lokeren ligt, maar pas in 1932 een afzonderlijke parochie werd.
Aan de Lozen Boer (grens met Lochristi) kwam een uitgestrekte KMO-zone tot ontwikkeling.

Toeristisch:

• Sint-Eligiuskerk
• Kapel van Onze-Lieve-Vrouw van Salette
• Pastorie naar ontwerp van Lodewijk Minard
• Herenhuis en verffabriek Convent
• Herenhuizen in het dorp